بردهای موج‌سواری طول و ویژگی‌های مختلفی دارند که در مطلب تجهیزات و وسایل موج‌سواری مفصل به آن پرداخته‌ایم. بردی که در این نوع از موج سواری با آن سروکار داریم، طولی حدود 3 متر دارد. این بردهای بلند با داشتن بهترین تعادل بین همه بردهای موج سواری، این فرصت را برای موج سواران فراهم می‌کنند تا بتوانند حرکات ویژه‌ای شبیه به ژیمناستیک روی آن انجام دهند. آن‌ها با راه رفتن روی برد در حین موج سواری، می‌توانند روی دماغه برد خود بایستند و یا حتی همانجا بچرخند و در جهت معکوس حرکت برد، رو به عقب بایستند. حتی ماهرترینشان گاهی می‌توانند در حال ایستادن روی دستهایشان موج سواری کنند.

موج سواری با برد کوتاه Short boarding

این نوع از موج سواری با بردی انجام می‌شود که حفظ تعادل با آن به راحتی نوع قبل نیست، اما قدرت مانور بیشتری به موج سوار می‌دهد. در این نوع، موج سواران می‌توانند چرخش‌های متوالی و رفت و برگشتی روی موج انجام دهند. و یا حتی به همراه برد خود از روی نقطه اوج موج به هوا بپرند. موج سواران حرفه‌ای می‌توانند در همین حین روی هوا بچرخند و دوباره به روی موج برگردند.

موج سواری روی موج‌های بلند Big-wave Surfing

همانطور که از اسمش پیداست، این نوع موج سواری روی موج‌های خیلی بلند انجام می‌شود. با اینکه طول موج‌های بلند اقیانوس‌ها می‌تواند به بیش از 25 متر برسد، بیشتر موج‌سواران موج‌هایی به بلندی 3 تا 6 متر را برای سواری انتخاب می‌کنند. این موج‌ها تنها در آب‌های آزاد اقیانوسی شکل می‌گیرند، بنابراین این دسته از موج‌سواران را نمی‌توان در دریاچه‌ها و رودخانه‌ها دید. با تجربه‌ترها برای دسترسی به موج‌های مناسب معمولا توسط قایق به محل تشکیل موج‌های بسیار بلند در اقیانوس کشیده می‌شوند. در لحظه رسیدن موج موردنظر، بند متصل به قایق را رها کرده و با شجاعت به مقابله با کوهی از آب می‏روند و از آن سواری می‌گیرند.
یکی از دلایل شکل‌گیری موج‌های بلند توپوگرافی بستر دریاست. فرم بعضی از ناهمواری‌های موجود در بستر آب، باعث ایجاد موج‌های بسیار بلند می‌شود. ساحل ماوریکس (Mavericks) در کالیفرنیا و همچنین ساحل شهر نازاره (Nazaré) در پرتغال، نمونه‌هایی از این مکان‌ها هستند که هر دو از محبوب‌ترین مقاصد موج سواران شاخه موج‌های بلند محسوب می‌شوند.

Wake surfing

این شاخه از موج سواری شبیه اسکی روی آب به نظر می‌رسد. به این صورت که موج سوار روی امواج ایجاد شده توسط یک قایق یا هر وسیله سنگینی که با سرعت در آب حرکت می‌کند، سوار می‌شود. البته تفاوت آن با اسکی روی آب این است که آن‌ها بعد از ایستادن روی موج، بند متصل به قایق را رها می‌کنند و بدون کشیده شدن توسط قایق، روی امواج حرکت می‌کنند.

نفتکش‌های عظیم هنگام حرکت در آب، امواج بزرگی ایجاد می‌کنند، که معمولا ارتفاع متوسطی حدود 1.5 متر دارند. اما گاهی حدود 1.5 کیلومتر پشت سر این شناورها ادامه پیدا می‌کنند. در مکان‌هایی مثل خلیج مکزیک، موج‌سواران این شاخه، از این فرصت استفاده می‌کنند و به دنبال این شناورهای بزرگ به موج سواری می‌پردازند.

Body surfing

شاخه‌ای از موج‌سواری است که در آن موج‌سوار بدون داشتن برد یا تخته، سوار بر یک موج شکننده می‌شود. این موج‌سواران معمولا فین‌های مخصوصی به پا می‌کنند و گاهی از وسیله مشابهی برای پوشاندن دستهایشان نیز استفاده می‌کنند. قسمت بالایی بدن، در این شاخه از موج‌سواری نقش برد را بازی می‌کند. به این صورت که موج سوار بعد از رسیدن به موج مناسب، یک دست خود را در جهت حرکت موج پرتاب می‌کند و از دست دیگر و پاهایش برای شناور ماندن در آب و هدایت حرکتش استفاده می‌کند. بدن انسان به بزرگی و شناوری برد موج‌سواری نیست، بنابراین این شاخه از موج سواری در موج‌های کوتاه‌تر و نزدیکتر به ساحل انجام می‌شود. البته این به این معنا نیست که این نوع از موج سواری آسانتر و کم‌خطرتر از انواع دیگر آن است.

موج سواری در رودخانه River Surfing

موج سواری روی رودخانه‌های مواج، شاخه دیگری از این ورزش آبی‌ست که در بین کسانی که به این جریان‌های خروشان دسترسی دارند، طرفداران زیادی دارد. امواج روی رودخانه‌ها به دلایل مختلف شکل می‌گیرند. یکی از متداول‌ترین آن‌ها، امواج ایستاده هستند که در جایی که حجم زیادی از آب از روی یک مانع مثل صخره عبور می‌کند، تشکیل می‌شوند. این دسته از موج‌سواران در جهت خلاف جریان آب، روی این امواج بلند موج سواری می‌کنند. تفاوتی که این گروه هنگام موج‌سواری تجربه می‌کنند این است که با وجود احساس حرکت سریع روی آب، در جای خود ثابت می‌مانند.

با این که در بین ورزش‌های آبی در کشور ما موج سواری کمتر شناخته شده است، آنقدرها هم دور از دسترس نیست. در سال‌های اخیر موج سواری در سواحل چابهار پیشرفت قابل ملاحظه‌ای داشته است و امیدواریم به زودی شاهد گسترش هرچه بیشتر ورزش موج سواری در ایران باشیم .